به طور کلی نیاز به درمان ریشه زمانی پیش میآید که عفونت از مینا و عاج دندان عبور کرده و پالپ دندان را آلوده کرده باشد. مطالعات پژوهشی نشان میدهد که میزان موفقیت درمان ریشه دندان بسیار بالا است وحدود ۸۸ درصد میباشد.
پس از انجام درمان ریشه، اگر به هر علت این عفونت باقی بماند و یا اینکه مجددا عفونت ریشه دندان بازگردد، درمان ریشه که به طور اولیه انجام شده است با شکست مواجه شده و نیاز به درمان ریشه مجدد میباشد. درمان ریشه مجدد، درمانی تخصصی است که نیاز به مهارت و صرف زمان بیشتر دارد، اما یکی از روشهایی است که با کمک آن میتوان سلامت را مجددا به دندان بازگرداند و از کشیده شدن آن جلوگیری کرد.
وقتی که درمان اولیه کانال ریشه دچار مشکل میشود، بسته به شرایط تاج دندان و ریشه دندان و همچنین نوع و شدت مشکل ایجاد شده،
دو روش درمانی مختلف برای نگهداری دندان وجود دارد:
1. درمان های مجدد به روش غیر جراحی
2. درمان های مجدد به شیوه جراحی
اگر دندان قابل ترمیم باشد و امکان دسترسی به کانالهای ریشهی دندان وجود داشته باشد، درمان مجدد غیر جراحی اغلب بر درمان های جراحی ارجحیت دارد. اما در مواردی که درمان غیرجراحی نتواند تمام نواحی عفونت دندانی را در دسترس قرار دهد یا اگر عفونت خارج ریشهای وجود داشته باشد، جراحی انتهای ریشه ممکن است قسمتی از درمان مجدد باشد. یعنی در صورتی که روشهای غیر جراحی برای درمان مجدد ریشه قابل انجام نباشد باید جراحی اندودنتیک مد نظر قرار گیرد. این جراحی شامل برش زدن بافت لثه برای دسترسی به نوک ریشه دندان است. جراحی اندودنتیک ممکن است همراه با درمان مجدد ریشه یا به عنوان جایگزین آن توصیه شود. این روش درمانی با صلاحدید اندودنتیست یا متخصص درمان ریشه در نظر گرفته شده و انجام میگردد.
علل مختلفی وجود دارند که سبب میگردند عفونت باکتریایی و التهاب ناشی از آن به طور کامل بهبود نیابند و یا مجددا به کانال ریشه دندان بازگردند. در این حالت درمان ریشه که به طور اولیه انجام شده با عدم موفقیت مواجه شده و نیاز به درمان ریشه مجدد میباشد. به طور کلی نیاز به درمان ریشه مجدد پس از انجام درمان ریشه به طور اولیه به سه علت ایجاد میشود:
1. عدم بهبودی
2. بازگشت بیماری
3. گسترش بیماری جدید
به طوریکه درمان ریشه اولیه موفقیتآمیز بوده و دندان در ابتدا راحت و بدون علامت است، ولی بعدا بیمار از وجود علائم شکایت دارد. در این حالت ورود مجدد باکتری ها و دوباره عفونی شدن دندان عامل بروز مجدد علائم است. بازگشت مجدد بیماری در موارد زیر قابل مشاهده است:
زمانی که عفونت یا التهاب به طور کامل بهبود نمییابد و یا مجددا به کانال ریشه بازمیگردد، موجب تهاجم باکتریها و آلودگیها به فضای کانال ریشه میشود. با عبور عفونت از سوراخ انتهای ریشه و رسیدن آن به استخوان فک، این دندانها علامتدار خواهند شد. علائمی نظیر درد دندان در هنگام جویدن و گاز گرفتن و حساسیت به لمس و تورم از علائم نیاز به درمان مجدد است.
بعضی از موارد منجر به ایجاد علامت کلینیکی مشخص نمیگردند، اما میتوانند موجب عفونت مزمن شوند که در این موارد، در تصویر رادیوگرافی به صورت ضایعهای رادیولوسنت (سیاه رنگ) در اطراف انتهای ریشه دندان عفونی دیده میشوند.
علاوه بر آن گاهی عدم بهبودی میتواند بدون وجود هیچ یک از علائم کلینیکی و رادیوگرافی ذکر شده پدید آید.
در اغلب موارد، درمانهای ناموفق ریشه دندان میتوانند تحت درمان مجدد ریشه قرار گیرند. تصمیم برای انجام این عمل بستگی به نظر اندودنتیست یا متخصص درمان ریشه در مورد میزان موفقیت درمان مجدد دارد. این نکته حائز اهمیت است که به عنوان یک اصل، بهترین دندان، دندانهای طبیعی خودِ فرد است. به همین دلیل تمامی راههای درمانی جهت بقاء دندانهای طبیعی شخص باید طی شود و درمان ریشه مجدد یکی از آن راهحلهای درمانی است.
بله، معمولا پروسههای درمان مجدد دشوارتر از درمان های اولیه هستند. آنها معمولا وسایل پیشرفته و آموزشهای تخصصی نیاز دارند که معمولا مراجعه به متخصص درمان ریشه ( Endodontist) را میطلبد.
از آنجایی که معمولا دندانهای درمان ریشه شده بخش زیادی از تاج خود را از دست داده اند، جهت بازسازی تاج از دست رفتهی دندان یا از بیلداپها و یا از روکشُها استفاده میشود.
اگر دندانی روکش داشته باشد در صورتی که با سمان یا چسب موقت چسبانده شده باشد، احتمال برداشته شدن آن از روی دندان و دسترسی به کانالهای ریشه زیاد است. اما اگر روکش با سمان دائم بر روی دندان قرار گرفته باشد، معمولا نمیتوان آن را بهراحتی از روی دندان خارج نمود.
در این موارد یا باید از روی روکش سوراخی جهت دسترسی به کانالهای ریشه ایجاد کرد و یا باید روکش قطعه قطعه شده و بریده و خارج گردد. یکی دیگر از مشکلاتی که در دندانهای روکش شده با آن مواجه میشویم این است که گاهی برای گذاشتن روکش لازم است که پیچی داخل کانال ریشه قرار داده شود که به آن پُست میگویند. در این مواقع علاوه بر برداشتن روکش از روی تاج دندان، نیاز به خارج کردن پست از داخل کانال ریشه نیز میباشد.
خارج کردن موفقیتآمیز پست وابسته به فاکتورهای زیادی است که نتیجه را تحت تاثیر قرار میدهد.
بر خلاف روکش، اگر جهت بازسازی دندان، درمان بیلداپ انجام شده باشد، دسترسی به کانالهای ریشه از طریق تراش مادهی بیلداپ (کامپوزیت یا آمالگام) بهراحتی امکانپذیر است. امکان دسترسی به کانالهای ریشه و برگشتپذیر بودن بیلداپ دندان یکی دیگر از مزایای این درمان نسبت به روکش است.
اصولا اگر راهی برای نگهداری دندان وجود دارد، بهترین طرح درمان این است که دندان طبیعی خودِ فرد حفظ شود.
بسیاری از مشکلات پیشآمده پس از انجام درمان ریشه اولیه، با درمان ریشه مجدد برطرف میشوند و اگر درمان مجدد توسط متخصص درمان ریشه و با روش صحیح و دقت کافی انجام شود، معمولا دندان برای سالها در دهان باقی خواهد ماند و عملکرد مناسبی خواهد داشت.
در صورتی که درمان مجدد به روش غیر جراحی در برطرف کردن علائم موثر نباشد، میتوان از روش جراحی به این منظور استفاده کرد.
و فقط در حالتی که علائم ایجاد شده حتی با انجام روشهای مختلف درمان ریشه مجدد باقی بمانند و بهبود نیابند، میتوان اقدام به کشیدن دندان و قرار دادن ایمپلنت نمود.
در درمان ریشه مجدد به روش غیر جراحی، پتانسیل زیادی برای بروز خطر وجود دارد. این خطرات شامل شکستگی روکش سرامیکی در حین پروسه تراش دندان، شکستگی ریشه حین روند خارج کردن پست ، سوراخ کردن ریشه حین حذف مواد پر کردگی و … میباشد. به علاوه مراحل مختلف درمان مجدد، ممکن است موجب برداشت از ساختار دندان شود که ممکن است دندان را بیشتر تضعیف کرده و موجب شکستگی ریشهی دندان گردد. تمام این مشکلات ممکن است نتایج درمان مجدد را تحت تاثیر قرار دهد و به صورت ناخواسته منجر به کشیدن اجباری دندان شود.
از مهمترین فواید درمان ریشه مجدد، حفظ و نگهداری دندان طبیعی خودِ فرد است. در صورت کشیده شدن دندان، جهت جایگزینی دندان از دست رفته یا باید ایمپلنت در ناحیه قرار گیرد که درمانی پرهزینه محسوب میشود و یا باید از انواع بریجهای ثابت و پروتز پارسیل متحرک استفاده گردد که در هر دو حالت دندانهای سالم دو طرف ناحیهی بیدندانی باید تراشیده شوند و جهت جایگزینی یک دندان، دو دندان سالم قربانی شود. بنابراین از دیگر فواید درمان ریشه مجدد به طور خلاصه، جلوگیری از درمانهای گستردهتر و پرهزینهتر میباشد.
داشتن دندان های سالم اعتماد به نفس شما را بهبود می بخشد. زمانی که دندان های شما سالم و سفید باشند، راحت تر می توانید با دیگران ارتباط برقرار کنید. شما هم چنین با اعتماد به نفس بیشتر در هنگام صحبت و در اجتماع صحبت می کنید، زیرا می دانید که لبخند چشم گیری دارید.